سرو بهار جلوه قد دلستان کیست

پیغام فتنه ، برق نگاه نهان کیست

نگذشته ست اگر ز دلم لشکر غمت

داغ جگر، نشان پی کاروان کیست

اندیشه ها به حسرت تحقیق آب شد

یارب سخن نزاکت موی میان کیست

از تیشه برد سعی نفس گوی جان کنی

این بیستون اثر دل نامهربان کیست

عمری به پیچ و تاب سیهروزی ام گذشت

بختم غبار طرهٔ عنبر فشان کیست

سرگرم خوش خرامی ناز است ناوکت

این مغز فتنه ، کوچه رو استخوان کیست

فریاد ما به چشم سیاهت نمی رسد

باب دکان سرمه فروشان ، فغان کیست

بگذارتا به عجز؟؟ بنالیم وخون شویم

جرأت فروش عرض محبت ، زبان کیست

در هر کجا ز مشت خس ما نشان دهند

آتش زن و بسوز، مپرس آشیان کیست

صندل فروش ناصیهٔ عزتم چو صبح

گرد به باد رفته ام از آستان کیست

بیدل ا گر نه طبع تو مشاطگی کند

آیینه دار شاهد معنی بیان کیست